“No gracias señor” - “No gracias señora” - dag 17 Cartagena

Dit zijn vandaag de meeste gezegde zinnetjes door ons. 

Het centrum van Cartagena is superleuk! Knus, heel kleurrijk, veel mooie gebouwen, schattige winkeltjes, kleine straatjes, mooie pleinen…

… maar de mensen op straat: om gek van te worden! Als je in het historische centrum loopt, word je serieus cónstant benaderd of aan je arm getrokken of krijg je een hoed op je hoofd, als je zoals Alwin ‘blootshoofds’ over straat gaat. Iédereen wil iets van je of wil je iets verkopen. Zelfs taxi’s komen langzaam naast je rijden en toeteren dan om te checken of je geen ritje wil… terwijl je in minder dan 5 minuten van het ene eind naar het andere loopt.

Het is geen verkopen meer of kijk eens naar de kaart van mijn restaurant, maar je wordt gewoon af en toe gestalkt. Ik hou er helemaal niet van, maar na zo’n 50x ‘no gracias’, denk je de 51e keer: blijf met je poten van me af en NEE ik hoef je rommel niet!! Oftewel je negeert de boel volledig en dan kom je er mee weg. Uiteraard word je vervolgens voor vanalles en nog wat uitgemaakt in español. 

Ik begrijp niet dat hier niet iets aan gedaan wordt. Echt niet. Ik snap dat er veel toeristen komen -hele cruiseschip-ladingen Amerikanen doen op een middagje het centrum aan en die lopen serieus allemaal met een sticker van hun gids op hun buik geplakt 😂- en dat je hier aan wilt verdienen, maar dit is niet oké. 

We zijn op genoeg plaatsen ter wereld geweest, om te weten dat het anders kan. Dat locals en toeristen samen door één wijk kunnen. Alwin zegt nu, dat ik me maar op moet geven voor de burgemeestersverkiezingen over twee weken en dat ik dan wel wat in te brengen heb over dit onderwerp, haha.

Dat zou wat zijn, want ik snap ook niet dat het is toegestaan dat er door die nauwe straatjes een constante file is van taxi’s waar niemand gebruik van maakt. Oké oké, misschien wel ooit eens iemand, maar toch. Het karakter van het centrum is toch anders door gevulde straten met kleine vaal geworden gele pruttelbakkies.

Mijn frustratie moest er even uit 😅 

Los van het toeteren en stapsvoets naast je blijven rijden, zijn ze ook mega-irritant, omdat ze constant toeteren, een veel te dikke uitlaat onder hun ieniemienie autootje hebben en hierdoor een hoop kabaal maken, waardoor je elke keer voor je leven aan de kant springt om vervolgens dus zo’n kleine pruttelbak te zien -zucht-

Alwin zegt dat het bij de auto’s net de 5 seconden regel bij het voetbal is. Als er een auto langer dan 5 seconden stil staat dan begint de hele stoet auto’s erachter direct te toeteren. Mij zegt het niks die 5 seconden regel, maar voetballiefhebbers wel, zei hij… 

Maar goed, morgen hebben we een wandeltour met gids en dan kaart ik het wel eens eventjes aan, hoe wij hier Holandeses tegenaan kijken 😉 Denk niet dat het indruk maakt, haha.

In ons wijkje Getsimaní is het gelukkig een stuk rustiger. Hier is het vooral ‘s avonds feest, maar overdag kun je hier echt prima struinen, fotootjes maken en op tijd een terrasje pikken. Dit hebben we dan ook veel gedaan vandaag. We hebben een heerlijke luie zondag gehad. 

Morgen zoals gezegd weer een ‘educatief programma’. Het is een bijzondere stad die dus veel op Cubaanse steden lijkt, waar ook veel slavenhandel is geweest en iets met piraten. We zijn dus benieuwd… 

Zoals beloofd hebben we wel al kleurrijke foto’s bijgevoegd! En ja, hierop zien jullie ook lege straten. Geduld is een schone zaak en we hadden de tijd om te wachten tot het straatje voor een paar tellen leeg was 😉