Kleine wasjes, grote wasjes, in een Colombiaanse wasmasjien - dag 21 Barú

Vandaag bevond onze dag zich in een straal van 100 meter rondom ons hutje. Lees: van hutje naar restaurant om te ontbijten, naar zo’n groot tweepersoons strandbed met dakje tegen de zon, het zwembad, naar het strand om erachter te komen dat het daar toch te hard waait, weer naar het restaurant om te lunchen, tussendoor naar de bar om iets te drinken te halen, afgewisseld met tripjes naar ons hutje om af en toe te plassen. We kunnen hier vanavond nog 1x een retourtje restaurant aan toevoegen voor het diner and that’s it. We halen nog niet eens de 1000 stappen vandaag. Sterker nog, waarschijnlijk niet eens 500.

We zijn nog aan het kijken of we hier iets van een activiteit kunnen doen, maar de twee opties voor morgen vallen sowieso af. Het klonk heel leuk: snorkelen, ook naar een vliegtuig van Escobar, naar een strandje met van dat turquoise water, nog een keer snorkelen, naar een soort Dolfinarium-achting-iets en dat dan totally voor ons alleen. De boot + kapitein en de Spaanstalige gids de Alwin niet verstaat, alles ‘todo privado’. Of we dan wel even € 550 wilden aftikken. Nou… in nog geen 550 jaar! Dat gesnorkel hebben we al gedaan op die mooie plekken, als we een walrus willen zien, kijken we wel naar onszelf en dat vliegtuig Googlen we wel op de gratis WiFi.

Een andere optie was naar mangroves, een zonsondergang ergens en dan zwemmen met lichtgevende plankton. Iets goedkoper € 425… Dus… Met een beetje mazzel is het net als vandaag bewolkt en zie je van die hele zonsondergang geen fluit en kun je dus ook fluiten naar die centen. Oké, wij zijn af en toe wel van het ‘glampacken’ in plaats van ‘backpacken’, maar ook onze portemonnee heeft grenzen!

Vanmorgen nog een hartverzakking gehad toen we de was terugkregen. Jaja, sommigen van jullie weten hoe dit gaat tijdens zo’n reis, maar wie hier niet bekend mee is: wij hebben hier niet voor elke dag een schone onderbroek mee!

We hebben allebei 3 van die tasjes met kleren en eentje voor ondergoed en sokken. Superhandig! Met dank aan de tip van Hanneke, hebben we dit jaar van die kledingtasjes met een compressierits. Hierdoor kun je het volume van zo’n tasje bijna halveren en scheelt het proppen in zo’n rugzak. Het tasje voor het ondergoed en de sokken heeft een ‘clean’ en ‘dirty’ kant. Ik gok dat iedereen wel snapt welk ondergoed en sokken aan welke kant zit 😉

Als shirtjes of broeken ofzo vies zijn, doen we dit in een kussensloop. Weer zo’n handige tip ooit gekregen. Dan gaat de boel niet stinken en krijg je niet het ‘weer’ of ‘vuur’ in je kleren. Kende je deze nog niet? Bij deze! Gratis van ons en niet voor niks, haha.

Het eerste deel van de reis viel het wel mee, maar vanaf Medellín moeten we elke dag schone kleren aan. Je stinkt je eigen t-shirt uit aan het einde van de dag! Alles is klam en vies van het zweet. Dus… wat doe je dan: dan laat je je boeltje lekker even fris wassen! 

Sokken en ondergoed wassen we tussendoor ook zelf. Lees: ik laat het weken en was de boel en Alwin wringt alles goed uit. Soms hadden we de mazzel dat we twee wasbakken hadden en dan kon er wasje donker en licht tegelijk gedaan worden, haha. Zo gaat dat dus.

Bij de wasserettes onderweg gaat het allemaal per kilo. Dan sjokken we ‘s morgens met ieder zijn eigen kussensloopje over straat, de boel wegen, afrekenen en vaak aan het einde van de dag weer schoon ophalen. Strijken doen ze hier niet. Zijden bloesjes zijn hier een ‘no go’ en spijkerbroeken hebben we voor het volume, het gewicht en de ‘droogduur’ ook thuisgelaten. Met dank aan Studio Anneloes en van die sneldrogende shirts, gaan we redelijk kreukvrij door het leven hier, haha.

Alleen hier bij onze laatste accommodatie ging de was dus ‘per artikel’. Een shirt kost een x-bedrag en een jurk idem enzo enzo. We redden het nèt niet om niet meer te wassen, dus toch nog maar een paar dingen laten wassen en toen we de rekening zagen, vroegen we ons af of we net een Colombiaanse wasmachine hadden afgetikt. Zo de knetter zeg… 

Maar goed, ik heb ooit op school geleerd dat je bereid bent om meer te betalen voor iets als de nood hoger wordt -iets met vraag en aanbod- en als je neus langs zo’n stinkende kussensloop gaat, betaal je graag! Haha.

Ik moet van Alwin niet vergeten om te vermelden dat we hier ook af en toe uitzicht hebben zo’n leguaan van pak h’m beet een meter lang. Die krengen schijten nog harder dan die kleintjes in de jungle, maar gelukkig is ons hutje nu beter geïsoleerd 😅

Morgen weer een nieuwe dag van niet teveel doen en dan gaan we met de activiteitencommissie in conclaaf of ze ook ‘non-privado’ tours hebben voor 10% van de prijs ofzo. We gaan op z’n Colombiaans onderhandelen, haha.