Hoge bomen vangen geen beren

We zijn alweer een paar dagen verder, een paar dagen verwijderd van Death Valley en de temperatuur is inmiddels ook alweer gehalveerd. Lees: het is nu aangenaam vertoeven en we kunnen veel doen op een dag. Alhoewel Alwin hier ook is om te relaxen, hoor ik regelmatig, haha. Daar krijgt’ie alleen van een zeker iemand de kans niet voor, hoor ik ook. Geen idee waar hij het over heeft.

Vanuit de droogte en weidse vlakte van Death Valley zagen we de natuur onderweg naar ons volgende avontuur beetje bij beetje veranderen. Jaja, zo starten we elke dag op: “op naar een nieuw avontuur. Nieuwsgierig naar wat de dag ons brengen gaat”. 

Deze keer naar Three Rivers. Het deed mij denken aan de Netflix serie Virgin River. Een plaatsje met die naam zijn we ook tegengekomen, maar de Netflix versie is fictief geloof ik. Anyway, we verbleven in een superleuke Airbnb in een schattig dorpje aan de voet van Sequoia NP met de grootste bomen ter wereld. We zaten middenin een bosgebied en werden meteen gewaarschuwd voor allerlei ‘wildlife’ oftewel dieren die we zouden kunnen tegenkomen. Ja, er was ook een beer gesignaleerd die over het terras wandelde. YES YES YES we gaan dus beren zien!! Woehoe!! De vorige keer heb ik een moeder-beer met twee spelende kleintjes gezien. Fan-tas-tisch! 

Nou, wij met een wijntje op ons terras en niks gezien… wel een specht die de zijkant van het huis aan het vernaggelen was en wat insecten, maar dat was het dan. Wie weet als we écht in Sequoia NP zijn.

Dit is en blijft een fascinerend park! We hebben foto’s en een filmpje bijgevoegd als we tussen deze énorme woudreuzen doorrijden. Wat voel je je dan klein. En je voelt je nóg kleiner als je er daadwerkelijk tussendoor loopt. Dan wordt je ook vanzelf heel stil. Uit een soort eerbied voor de natuur ofzo. Oké, iedereen behalve ALLE SPANJAARDEN die we onderweg tegenkwamen… 

Het valt ons op dat die de héle dag door kwakelen en dan vooral ook HARD. Herkenbaar Ingeborg? 😉 Op een gegeven moment toch maar even in het Spaans gevraagd of het wat zachter kon. Ze maakten Bambi aan het schrikken. No sé como se llama ‘hertje’ en español. Dus voor alle internationals die elkaar waarschuwden voor hertjes was het ‘Bambi’. Ook hier is beeldmateriaal van.

Uiteraard hebben we foto’s en filmpjes van onszelf rondom een Sequoia, tegen een Sequoia, naast een Sequoia, doorrijdend onder een Seqouia, een Sequoia van onder naar boven, een Sequoia in verhouding met een andere ‘kleinere’ boom, vanalles wat deze woudreuzen maar enigszins in verhouding zet tot iets kleiners en da’s eigenlijk bijna alles wat je d’rnaast plant. 

Al met al hebben we heerlijk gewandeld tussen de grote jongens en de 10.000 stappen ruim gehaald! Alleen blijft mijn tempo achter sinds ik mijn 4Daagse kruisje heb, aldus Alwin. Zou zomaar kunnen, haha, ben immers ook aan het relaxen 😉

Vanuit Sequoia zijn we vervolgens al wandelend en rijdend naar Yosemite NP geslingerd. Oja…. Had ik al verteld over die beer? Die we niet gezien hebben? Die. Nou, niks nada noppes wat ook maar een beetje op een beer lijkt. Als we er in Yosemite ook geen zouden zien, mocht ik ‘de bruine beer’ van Alwin wel in de wc zien, de smeerkees, haha.

Jaja, het is me d’r eentje. Om jullie een idee te geven hoe mijn echtgenoot zich hier door de VS beweegt… Hij heeft als enige zo’n internetbundel, zodat we Google Maps kunnen gebruiken als navigatie. 

Wij landen in Las Vegas en hebben bereik, want ik hoor ineens naast me -in de rij voor de customs/douane, je weet wel die zèlden vriendelijk zijn, die- “ach, Wijnaldum heeft z’n been gebroken”. Dat ik dacht “boeie, ik wil gewoon dit land binnenkomen. Al heeft Wijnaldum er roze gips om! Duhhhh” En nog eentje… C: -turend in onze reisgids- “misschien kunnen we hier een hapje…” A: “ik denk dat Vitesse h’m wel gaat kopen” C: “huh!? We willen toch ergens gaan eten!?” A: “ja, maar de transfermarkt sluit over een paar uur!” Oké…. Dus… En toen stonden we in een hotel in de rij om in te checken A: “ah, Gravenbergh heeft al gescoord”. C: “huh!?” A: “van Ajax. Die is net over naar Bayern München en die jongen voor ons heeft al een shirt van Bayern aan met Gravenbergh erop”. En zo gaat dit hele dagen door… Er wordt voetbaltechnisch niks gemist, haha.

We gaan even een drankje scoren en op naar het vervolg van onze berenzoektocht…

ps. Zelfs ons reisverhalen app is onder de indruk van alles wat wij meemaken, dat het weer een keer lastig is om beeldmateriaal bij te voegen. Dit volgt zsm!