🎵Tatatararara tatatarara start spreading the news... 🎶

We zijn in New York aangekomen. We hebben nog niet zo heel erg veel meegemaakt, maar weten dat jullie dagen opfleuren met onze verhalen, dus toch maar een kort verhaaltje. Ok... laat dat kort maar weg ;-)

We zijn vanmorgen vanuit Cape Cod naar New York gereden. De reis ging voorspoedig! Tot aan de stadsgrens....

...want toen werd het druk. Haha, jullie hadden vast iets anders verwacht. 

We gebruiken hier mapsme voor de navigatie, omdat Google niet goed offline te gebruiken is. Annemieke en ik gebruikten destijds TomTom bij onze toertocht door het westen, maar dat is zóóó 2018. Oftewel, mijn TomTom is zó verouderd dat er geen updates meer voor te krijgen zijn.

Nou, mapsme is een uitdaging omdat alleen wordt aangegeven “na 450 meter verlaat” en er niet bij verteld wordt, wat-welke richting-straatnaam en alle andere info die het ietsiepietsie gemakkelijker maken op onbekend terrein. Lees: 5-8 baans snelwegen.

Deze intro was even nodig, want zelfs met wat gebreken hier en daar ‘are these two newly weds’ in één keer naar de juiste bestemming middenin Manhattan gereden. Had ik al gezegd in één keer!? 

Imagine... Alwin rijdt en ik navigeer. Door het maken van een goede inschatting welke ‘lane’ we moeten hebben als onze Belgische dame van mapsme zegt “verlaat” en Alwin die vervolgens een flinke lel op de toeter geeft -the horn, maar ‘z’n horn’ klinkt een beetje raar en dubbelzinnig in het kader van onze reis, dus we houden het bij toeter-. We persen ons er tussen als “die doos van die schoolbus achter ons” ons er niet tussen laat, volgens mijn echtgenoot. En zo schieten wij soepel door het hectische NY verkeer.

Maar goed... we slingeren via the Bronx -meest gevaarlijke wijk van New York toch!? Ik heb nog niet gegoogled- Manhattan binnen en steken letterlijk(!) dit drukke stuk van New York dwars over van 1st Avenue, naar Rockefeller Plaza, naar Broadway, naar 9th Avenue om vervolgens bij ons verhuurbedrijf te komen. 

De laatste twee alinea’s hebben dik een uur geduurd en Alwin’s testosteron heeft overuren gemaakt. I did LA*, but he did NY! -Klinkt ook raar, maar het is wel zo-. Ik had alleen maar klotsende oksels, omdat ik wist dat als we ergens verkeerd zouden rijden, we een heel stuk en dan écht een heel stuk om moesten rijden... door Manhattan met al die gele taxi’s, drukte, getoeter -of ‘gehorn’ wat je wil- en een man met overlopend testosteron... Maar we zijn in één keer goed gereden, had ik dat al gezegd!?

In het hotel aangekomen, hebben alleen nog maar gerelaxed. Morgen gaan we de stad verkennen en vanmiddag, ok, èn vanavond hebben we onze rooftopbar ontdekt. We hebben lekker aan de cocktails gezeten!!

New York is godsgruwelijk duur! Had ik dat al gezegd!? Daar waren we al achter gekomen bij het boeken van een hotel. Inge, ons hotel met zonder klink naar de badkamer en haperende lift bestaat niet meer... 

En als je de hoofdprijs moet betalen: dan ook maar goed! Dus, Mr. and Mrs. Aaldering zitten om de hoek bij Times Square in het Hilton -ok, Doubletree by Hilton, maar het is Hilton- en hebben een heuse rooftopbar!! 

Hier hebben we onze plannen gesmeed voor morgen. Dus stay tuned for the couple that makes your workday more fun! -OMG volgens mij begin ik de Amerikaanse overdrevenheid over te nemen.... of zijn het de cocktails... hmmm... you’ll never know-

*In 2012 samen met Annemieke!