Lieve mensen, het zit er weer op... onze feestmaand is voorbij

21 augustus 2019 - Arnhem, Nederland

Dit is onze laatste reisblog.

Voor wie dacht dat we écht op Curacao zouden blijven en dat Alwin écht mierenverdelger zou worden, helaas... zijn talent bleek toch niet toereikend -zie het zakje brood aan de waslijn op de foto tegen de mieren- en we zijn weer terug in Arnhem.

We hebben nog een paar heerlijke rustdagen op Curacao gehad! We gaan zéker nog een keer terug om dan ook dingen van het eiland te bewonderen, anders dan het strand en Zanzibar -je weet wel #anderestrandtentenzijnvoorlosers-. 

De terugreis is prima gegaan, geen spraakmakende dingen. Dit keer geen Antje in het vliegtuig, maar goed opgeleide KLM-collega’s van Liesbeth. Alleen de aankomst bij Schiphol was heel apart. Ik gok dat het woord ‘huwelijksreis’ ons er doorheen gekregen heeft.

In het vliegtuig hoor je altijd "dames en heren, we gaan zo landen ... blablabla ... we landen op baan X en komen dan aan bij gate Y ..." "Cabincrew prepare for landing"... een kleine doffe klap en je staat weer op Nederlandse bodem. Je wacht dan even en schuifelt vervolgens rij voor rij het vliegtuig uit.

Aangezien wij achteraan zaten op een rijtje van 2 ipv. 3 stoelen. Kan ik iedereen aanraden!!! Zeker als je ’s nachts vliegt en moet plassen ;-) moesten we even wachten. Geen punt, want toen zagen we iets, dat zowel Alwin als ik nog niet eerder hebben gezien. Wellicht dat degenen die wel eens naar een ‘drugsgerelateerd land’ zijn geweest, dit kennen, maar wij dus niet.

Er wordt een mobiel scanapparaat naar het vliegtuig gereden en alle bagage -en dan bedoel ik ook ALLE bagage, zelfs de ingeklapte buggy en rolstoel- gaat door deze scanner. Er stonden wel zes douanebeambten bij om de boel in de gaten te houden. Wij hadden niks te vrezen, maar toch, je zult wat in je bananendoos hebben zitten... Dan krijg je het toch spaansbenauwd!

Om het binnen bij gate Y nog benauwder te krijgen, want iedereen -en dan bedoel ik IEDEREEN, dus ook manken, kinderen, blinden en kreupelen- moet langs de douane en uitleggen wat je op Curacao bent gaan doen enz. enz. Wij dus heel blij “het was onze huwelijksreis" waarop we een laatste “gefeliciteerd en loopt u maar door” kregen. Nadat onze handbaggage ook door een scanapparaat was gehaald en we onze koffers hadden opgepikt van bagageband 22 -waar we John van den Heuvel niet meer hebben gezien, dus we gokkken dat hij hier mannetjes voor heeft-, was het dan toch echt over en gingen we richting huis, op naar Arnhem.

Een korte samenvatting van onze reis:

1.       We zijn inmiddels 27 dagen getrouwd;

2.       we hebben in totaal tijdens onze huwelijksreis meer dan 19.300km afgelegd;

3.       met het vliegtuig, boot, auto, bus, fiets, metro, taxi, tram, trein en te voet;

4.       we hebben op 8 verschillende plekken geslapen;

5.       18 verhaaltjes met jullie gedeeld;

6.       286 foto’s;

7.       en 9 filmpjes;

8.       we hebben 5 boottrips gemaakt;

9.       3x gefietst -waarvan 2x zeiknat geworden-

10.   4 verschillende munteenheden gebruikt -de Euro, VS dollar, Canadese dollar en de Antilliaanse gulden-;

11.   Met John vd. Heuvel in het vliegtuig gezeten -aan de desk bij RTL Boulevard is het een dingetje, maar bij ons in het vliegtuig was het geen punt-

12.   we zijn 1x aangehouden door de politie;

13.   we hebben 4 talen gesproken: Nederlands, español, english & Papiamento

14.   Alwin is 500 gram aangekomen en ik 1 kilo;

15.   hebben we op Curacao gezien dat hangjongeren in de supermarkt ‘rondhangen’. Er stonden wel zeker 20 mannetjes klaar om onze boodschappen in te pakken. Waar zijn ze als je ze nodig hebt op Schiphol en zelf met je koffer mag sjouwen ;-)

16.   heeft het woord ‘huwelijksreis of honeymoon’ ons het volgende opgeleverd: een hoop felicitaties, Champagne, een KLM huisje, bonbons, een gratis hoesje voor het fototoestel, een ‘personal assistant’ in het hotel in New York die vrij had toen wij er waren, drankjes bij het dessert, 2x een upgrade voor een auto en kortingen.

Als afsluiter ook de laatste twee rondes van de pubquiz.

Ronde 6 – onze gasten

1.       Eén van de gasten heeft een zelfde (doop)naam als Cécile, wie is dat? Trudy -voor de oplettende luisteraar tijdens onze ceremonie, heb je gehoord dat ik Cécile Trudy Wilma heet.

2.       Wie mag zich net als Cécile wereldkampioen noemen? Sue, Jean Pierre van Lier, Jean Pierre Cnoops, Maud en Leendert Jan. De eerste vier hebben net als ik het Wereld Muziek Concours gewonnen en Leendert Jan is wereldkampioen in Sanda / kickboksen.

3.       Wie zijn onze jongste gasten vandaag? Jan, Naroa en Anne, alledrie 11 jaar.

4.       Wie zijn onze oudste gasten vandaag? Ton en Lies, allebei 82 jaar.

We hebben ook voorbij zien komen:

Als wereldkampioen, is niet zo, maar je mag er mee pronken ;-) Bas -geen idee welke van de twee-, Jurgen van Inge, Edmée -zij is wel op het hoogste niveau bij ballroom dansen Nederlands kampioen-. Mensen dachten dat we een Wilma in ons midden hadden, maar het was een Trudy en Lies komt er genadig van af qua leeftijd met 81 en 76 jaar.

De laatste ronde van onze pubquiz -raadsels en huwelijksadvies-

Raadsel 1 - Een cowboy komt op vrijdag te paard een stad binnen. Hij vertrekt twee dagen later ook op vrijdag. Hoe kan dit? Zijn paard heet vrijdag.

Raadsel 2 - Wat is erger dan wintertenen? Sneeuwballen.

Raadsel 3 – wij zijn levensbedreigend en levensreddend, rara hoe zit dat? Wij doen allebei aan Krav maga -een vechtsport, die ik als vrouw iedereen kan aanraden!- en Alwin en ik hebben allebei ons EHBO diploma gehaald. Dus zoals Alwin het benoemt: “we weten hoe we je neer moeten meppen, om je vervolgens weer op te lappen”.

Last but not least, jullie huwelijksadvies aan ons:

“Gewoon doorgaan”, “de ander heeft altijd gelijk”, “altijd blijven lachen, naked!”, “blijf wijntjes samen drinken”, “goede voorbereiding is het halve werk”, “voorkom sneeuwballen, fight naked” en de winnaar “over 5 jaar weer een feestje!”.

Wie weet gaan we dat inderdaad ook doen. We houden jullie op de hoogte!

Maar voor nu is het schluss. Morgenvroeg gaat om 6.15 uur de wekker en is de feestmaand echt over. We weten dat jullie genoten hebben van onze reisblog en dit ook gaan missen.

Zoals jullie weten ga ik nog eventjes door met vakantievieren om per 1 september als zzp-er een uitdaging tegemoet te zien. Als loopbaanadviseur en -coach heb ik zelf ook allerlei testen moeten doen en hier is ook ‘blogger’ uitgekomen. In de tijd dat ik Intercedent van het jaar was, nu alweer ruim 10 jaar geleden, heb ik een column -zo heette een blog toen- in de Telegraaf gehad en eentje in een vakblad. Ik kreeg toen ook de opmerking “dit is leuk, hier moet je iets mee”. Ik had toen zoiets van, mwah en zag er geen brood in, maar nu ik op de drempel sta van iets nieuws en jullie enthousiaste reacties lees, ga ik verder met bloggen!

Als Alwin weer met zijn bankzaken bezig is, ga ik uitzoeken welke websites er voor ‘zakelijk’ bloggen geschikt zijn en zal ik jullie de link sturen als het zover is. Liefhebbers kunnen dan verder lezen hoe het is om een carrièreswitch te maken op je 28e en ik zal ook tips delen over solliciteren en de arbeidsmarkt. Uiteraard geschreven op de manier van dit reisblog en ik kan je verklappen dat ‘mijn’ studenten je ook af en toe van je stoel laten rollen van het lachen.

Dank voor het lezen en tot ziens, ayo, bye bye, hasta luego,

Alwin en Cécile Aaldering

Foto’s

3 Reacties

  1. Loes:
    21 augustus 2019
    Welkom thuis lieve mensen! Wat heerlijk om te zien/lezen dat jullie het zo fijn hebben gehad. Geniet nog lang na van deze fantastische tijd 😘
  2. Stephan en Mariëlle:
    22 augustus 2019
    Lieve Alwin en Cecile,

    Wat leuk dat we tijdens jullie reis hebben mogen volgen. Het was net of we er live bij waren (hopelijk hebben jullie dat niet ook zo gevoeld 😉). Ga vooral door met genieten!
  3. Henriette Groot Wassink:
    23 augustus 2019
    Wij hebben er echt van genoten en super dat we toch een klein beetje mochten mee reizen. ❤️