We biked the bridge!

3 september 2022 - San Francisco, California, Verenigde Staten

Een paar reisdagen verder, het vervolg over San Francisco. Geschreven vanuit een zonnig Los Angeles. Sterker nog, er is hier overal een hittegolf en we kregen gisteren zelfs een ‘alert’ op onze telefoon of we zo min mogelijk stroom wilden gebruiken. De stroomvoorziening staat hier onder de druk en ze zijn bang dat de stroom gaat uitvallen. Om dit te voorkomen, is het verzoek om tot 9PM rustig aan te doen.

Wij lazen deze melding toen we heerlijk in het verwarmde bubbelbad zaten te bubbelen, muziekje erbij, sfeerverlichting in het water… Niet echt energiebesparend, haha. Na de melding toch maar even rustig aan gedaan -ahum-

Aan onze eigen energie hebben we dus in San Francisco gewerkt. We doen dit vaker, een fietstour met een gids door een stad. Superleuk! Je ziet veel en krijgt er ook nog uitleg bij. Plus, je doet iets aan je conditie. Alleen maar win-win dus. En voor ons ‘Dutchies’ zeker! 

We hebben ontdekt dat áls je ergens Nederlanders wilt ontmoeten, dat je dan een fietstour moet gaan doen. 100% gegarandeerde ontmoeting met landgenoten. Tegenwoordig krijg je ook de vraag of je een gewone fiets of een e-bike wil. Alle ‘Dutchies’ gaan voor de gewone fiets, want serieus, dit soort fietstochten valt in de categorie ‘easy’. De ‘anderen’, in ons geval een groep Chilenen koos voor een e-bike. En nog een keer serieus: die hebben wij ‘Dutchies’ dus met gemak ingehaald! Had ik al gezegd met gemak? Zelfs ik met zonder fietsbenen zoefde die e-bikes zó voorbij. Stelletjes mietjes, aldus mijn echtgenoot.

Het eerste stukje was een klein klimmetje. Oké, een iets langer klimmetje dan je denkt, maar Alwin en een andere ‘Dutchie’ Frenkie, lieten de beentjes even flink rond gaan en waren als eerste boven. Marloes uit Den Bosch en ik erachteraan en toen kwam de Chileense achterhoede. Dit was zo ongeveer de hele wedstrijd. Mark was onze ‘ploegleider’ en heeft ons door de stad geleid.

Onze ploegleider had zich goed voorbereid en heeft vanalles over de geschiedenis van de stad verteld. Waarom hij bijvoorbeeld met een ‘gewoon’ salaris toch in zo’n dure stad kan wonen. Nou, jullie zijn nu vast nieuwsgierig: de meeste huizen zijn huur en geen koop. En als een pand van vóór 1979 is, kun je dus ‘huurbescherming’ krijgen en mag de huur slechts mondjesmaat verhoogd worden. Dit biedt kansen om met een lager inkomen toch in deze stad te wonen. Voor iedereen die nu denkt “ohhhh dat lijkt me dan wel wat”, hij betaalde op dit moment een huur van zo’n €1600 ex alles. Nog steeds aan de maat voor de meesten die dit lezen en aan hun hypotheek denken. 

Dan snap je waarom een Daniele Steel (van de bestseller romans) en de bedenker van de iPhone hier op leuke plekjes wonen en George Lucas van de StarWars films hier zijn ‘special effects’ studio heeft. To all the StarWars fans: gaat even rechtop zitten en huiver… 

In de serie ‘Jut en Jul zijn in de special effects studio van George Lucas geweest’, da’s dus een echt bestaand verhaal. Het was de eerste keer sinds ‘the pandamic’ dat de deuren weer opengingen, dus wij hebben ons vergaapt aan een klein soort robotje, een of andere lange dunne robot en een zwart pak met mantel en helm + masker. Allemaal origineel uit de StarWars films. Voor alle fans die ons nu uitmaken voor cultuurbarbaren, snappen we, maar we hebben géén idee hoe dat allemaal heet! En wie dat allemaal draagt…. beats us totally… maar voordat de échte StarWars fans helemaal gaan flippen: bij de foto’s staat wat het echt is en jaja, we hebben ontdekt dat Han Solo onze buurman is in LA. 

Voor iedereen die nu denkt “Han Solo?”. Hij is ook bekend als Indiana Jones en luistert vast ook naar de naam Harrison Ford. Ook dit is een waargebeurd verhaal: onze Airbnb in LA ligt naast de mansion van meneer Ford. Dus… Deze reis geen beer gezien, maar wel een Ford.

Eenmaal verder, de studio verlaten, al kletsend over StarWars en andere dingen kwamen we steeds dichter bij the bridge. The Golden Gate Bridge wel te verstaan. Ik ben h’m al een keer overgejast en was even vergeten hoe hoog en wiebelig het ook alweer was. En aangezien dit voor mij dus weer een equivalent is voor een wolkenkrabber, moest ik effe slikken toen ik met 10 miles per hour -jaja, als fietser wordt je snelheid gemeten- de brug op fietste. Gelukkig hadden we allemaal een helm op, haha en heeft Alwin fotootjes en filmpjes gemaakt. 

Het was superleuk om te doen en we wisten dat het einddoel Sausalito zou zijn; een klein schattig dorpje aan de andere kant van de baai waar we zouden lunchen. En dan met de boot terug 😉

Voordat we Sausalito hebben bereikt, hebben Marloes uit Den Bosch en ik echter nog even wat spannende momenten gekend… Onze ploegleider vond het namelijk ‘awwsome’ dat er ‘Dutchies’ bij waren, want als je de brug over bent, zoef je 10-20 seconden lekker naar beneden  naar het dorpje en ‘Dutchies’ zijn de enigen die dit goed kunnen. 

Nou, ik hoef jullie niet uit te leggen dat de oogjes van een zeker iemand gingen twinkelen en er hier en daar wat testosteron vrijkwam. Bij Frenkie idem. Wie zat er dus in de kopgroep naar beneden? Jawel, onze Dutchies, want Marloes en ik moesten die heren een béétje in toom houden over die wegen -met toeristen die geen om hun oren zoevende malloten gewend zijn-en zoefden dus maar mee. En dan zijn het beste lange 10 seconden…. pffff….

Jajaja… ik kan niet niet vermelden dat Alwin Aaldering uit het pittoreske Arnhem als eerste over de eindstreep is gegaan. Met een ruime fietslengte heeft hij de concurrentie achter zich gelaten. Hier is ook beeldmateriaal van.

En toen gingen we dus lunchen en met de boot terug en weer op naar het volgende avontuur! Inmiddels is dit ons laatste avontuur. Dus stay tuned for the Grand Finale.

*IMPORTANT*

Het uploaden van foto’s en filmpjes lukt niet, dus dit houden jullie nog tegoed 😊

Foto’s